Kokular ve kelimeler
Ah ne çok şey kaybediyoruz göğü delenler arasında, üst üste, topraktan uzak yaşama gayretimizi bunca hırsla arttırarak.
Diyorum ki kalbime batıyor bu göğü delenler ya rabbi, kalbimle semanın bir bağı mı var?
Bir kütüphanenin sessizliğinde yazıya kaleme, kelama, kitaba teslim olmak iyi geliyor sonra. Şehrin gürültüsü, araba kornaları havalandırma için açılmış pencerelerden girmeye çalışıyor. Mayıs hıdırellez bereketini yağmurdan yana gösterdi. Griliğin sakin, serin, dingin rengi ile şehrimin bulutları teskin ediyor gözlerimi.
Kelimelerin kokusu arasında deftere aşka gelmişcesine akıtıyor içindekini kalem ve bir de böyle oku kendini, hayatı diyor bir ses.
Mekanın insan üzerinde etkisi vardır. Evin sessizliğinden başkadır kütüphanelerin sessizliği ya da bir mabedin ..Ya diğer sessizlik mekanları. Her biri farklı..Burda kelimelerle akıyor hayat usul usul...
Bir cümle hangi kitaptan kalmış bilmem" ıstırabına razı olduğun eylem sana iyi gelir "
Razı olarak teslim olarak ama illa ki eyleme, harekete geçerek yaşamak bir ıstırap getirecekse dahi şifası zehrinde saklı.
Sonucuna hayran olduğun o işlerin ıstırabına da en azından razı ol.
Uzun uzun dalmak istiyor gözlerim uykudan yeni uyananların durup sakin ama sabit karşısındakine bakması gibi.
Her insanın kendi şifalanma süreci ve yöntemi farklı aldığı hasara yaraya göre. Çok da müdahele etmemek lazım. Kendi sürecine kendi şahit olursa, kendine şahit olursa daha iyi sanki..
Ne kadar uyanıksak, şuurluysak o kadar şahit oluyoruz ...Şuur yanında şiar kelimesini almış gelmiş defterimin bir kenarına konmuş. Ah bu kelimeler....
Bir kahve kokusu geliyor uzaktan. Çalışanlardan biri sanırım. Uyarıcı çekici cezbedici bu koku..
Kokular ve kelimeler diyerek yerimden kalkıyorum.
Neşe
Yorumlar
Yorum Gönder