2

-
Yürürken başımı kaldırır bakarım göklere sık sık.
Görmekle hissetmek, nefesle görmek birleşsin diye.

Bu sabah çok temiz bir hava vardı burda.
Soğuk, mavi, bulutlu ama güneşi de arada sırada sahneye çıkaran bir gök altında yağmurların temizlediği hava,nefes. Yaşamak için güzel bir gün başladı diye düşündüm. Yaşamak için bir gün daha..
Kızım, kediler hakkında okuduğu şu bilgiyi vermişti; kediler miyavlama sesini sadece insanlara yönelik çıkarırlar. Bilmiyorum doğru bilgi mi ama insanlarla iletişim için özel bir ses kullanıyor olma ihtimalini yüksek buldum.Hatta neredeyse kanuşma haline erişmiş bir iletişim yeteneği var o güzel hayvanların.
Özel bir dil geliştirmek için biriyle iletişim kurmayı, kendini anlatmayı çok istiyor çok ihtiyaç duyuyor olmak gerekli diye düşündüm. Yada çok seviyor olmalı.
Dert ürettirirmiş devasını.
Sonra bir yerden kulağıma çalındı, hayatlarının büyük bir kısmında sıkıntı çekmemiş hiç konfor alanından ya da alıştığı çevreden çıkmamış kendini çeşitli sıkıntılarla sınama durumunda kalmamış insanların yaşlandıkça memnuniyetsiz huysuz kişiler olma ihtimali yükseliyormuş. Oysa nasılda sakınıyoruz kendimizi ve çocuklarımızı muhtemelen kuvvetlenecekleri sıkıntılı, müşgül duruma düşmekten.
Bir dilleri olmasın mı? Huysuz ihtiyarlar mı olsunlar?
Ya biz...Özellikle gidip başını derde sokmaya gerek yok ama her ufak pürüzü dert etmeye de gerek yok. Hatta pürüz bir tutunma yöntemidir hayata. Parmak uçlarınızın o incecik derisindeki mikroskopik pürüzlü çizgiler var ya, onların bir şekilde ( aşırı yıpranma ya da kimyasal kullanımı sonucu gibi ) dümdüz olduğu zamanları yaşadınız mı?
Tutamazsınız.
Tutunamazsınız.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

selam Mardin

-
 Sana ne anlatacağım, dinle..Biliyorsun genelde her gün çıkıyorum yürüyüşe ve çoğunlukla da sahilde uzun uzun yürümeyi seviyorum..deniz çünkü..ve o kadar çok insan o kadar çok kısa küçürek hikaye anı oluyor ki elim kolum değilse de gönlüm aklım gözlerim dolu geliyorum eve.. Eh her gün yaklaşık aynı vakitlerde aynı merkanda olursan artık görmeye alıştığın insanlar ve fark ettiğin detaylar da artıyor en azından görme körlüğü noktasına kadar..yaşlı bir bey amca dikkatimi çekti.hep aynı yerde oturuyor hep yüzü insanlara sırtı denize dönük.hep gülümseyen gözlerle bir şeylerle ilgileniyor kedi, çocuk, karga, insan..mütebessim..bazen de öyle dalgın sessiz eli ceketinin cebinde yere bakarak oturuyor..bir süre gözlemledim sonra bir gün göz göze gelince ki insanların yüzüne bakıyor selam verdim..aldı selamı ben devam ettim..geri dönüşte el salladım o da öyle.. bunu çocuklara ve yaşlılara yapmayı özellikle seviyorum..çocuklar kısmı muhteşem zaten bakın gülümseyerek ama,illa ki bir hoş tepki g...
Devamı

mektup-iki

-
Sevgili Şukufe,   Her sene kasım ayı böyle mi oluyordu bu şehirde hava hatırlamıyorum, bu sene kızıl saçlı ve hırçın cazibeli bir kadın gibi..okşayan güneşi kadar tersleyen soğukları eksik değil..ama nerdeyse hiç ağlamadı biliyor musun..yağmursuz bir şehir, gözyaşı olmayan bir kadın kadar sert, katı ve kuru hissettiriyor..bir önceki gün bahardan rol çalan bir gün yaşıyorken bir sonraki gün kar yağdı ertesinde ise yine masmavi ve güneşli bir gök selamladı bizi.. bugün oğlumla yürüdük deniz kenarında..bir haftadır yürüyüşlerimi yapamadım ve nasıl bir hasret oldu bu anlatamam..bir ani ölüm, bir yas, bir hayatın görevlendirmesi bir destek olma çabası içinde geçti günler..sana yer kalmıyor günün içinde olaylar o kadar doluyor ve seni çağıran ağızlar o kadar çoğalıyor ki..olsun diyorsun ve bütün bunlara bir köprü gözüyle bakıp yeniden kendi yoluna çıkacağın anı demliyorsun içinde..yani ben öyle yapıyorum..yıllardır öyle yapıyorum..köprüler bazı zamanlar yol kadar uzuyor biliyorsun..ama s...
Devamı

kentsel dönüşen yaşlanıyor

-
 Kentsel dönüşüm için yıkılan evlerden biri onlarınki. Ellerinde avuçlarında biriktirdikleri ile satın aldıkları kendi hayallerince küçücük iki göz oda diye kurdukları bir yuvaydı. Senelerin şahitliği olan duvarları evet yaşlanmıştı tıpkı onlar gibi. İlk çocuklarının ölümü, ikinci sevinçleri üçüncünün hastalıkları ve yaslara sevinçlere ya da neşe ve şükre bandırılmış günler..Kalabalık akşam oturmaları şen kahkahalar çıtlamalı höpürdetmeli camdan taşan hayat..hayat akmıştı o evlerinin içinde. hayat büyümüş genişlemiş ağlamış gülmüş ve azalmıştı. Komşular değişmiş adres aynı kalmıştı. Hikaye kopmadan sürüyordu. Yine öyle olsun diye yıkılan ve dönüşen hayatlarının yakınında bir evde kiracı oldular. Yeni doğan yuvaya da şahit olmak göz kulak olmak hazır olmak niyetiyle belki. Dönüşüm zaman ister ama onların yaşlanmış günleri kolay dönüşemiyor.. Adres değişince odalar değişince eşyalar azalınca anahtarı bile saklanan eski evin rüyalardaki hayaleti daha bir sağlam durdu.. Alışmak kolay m...
Devamı