3

-
Önümde yürüyen adamın kalın bir palto ile örtülü hafif eğik omuzlarını izlemekten sıkıldım. Biraz daha hızlı yürüyüp önüne geçsem. Elimdeki çanta ve poşetler olmasa böyle yavaş yürümek sorun değil aslında. Acelem yok. Herkesin yetişmesi gereken bir yer yoktur. Benim yok.
Elimdeki yük ağır ve kollarım ağrımaya başladı. Yol sıralı tek geçişe izin verecek kadar dar. Buna kaldırım mı diyorlar sizin orda. Haa..Bizim ki sırattan hallice.
Ah be adam böyle yürümenin sebebi var diye düşünüp sana içimden saygı, hürmet, anlayış dolu hislerle bakıyorum ama bu bakışım gittikçe bulanıklaşıyor. Keşke durup ardına bakıp bana yol verse. Ben hep beklerim ki anlaşılayım. Farkedileyim. Bunun için hiç bir şey yapmam. Ukalaca gelir kendini belli etmek. Bana bak demek. Ben burdayım demek. Ben bunu istiyorum demek. Yok olmaz ben bunları söyleyecek kadar aciz miyim? Aciz miyim?. Acizim. Ama burnumu düşüremem.
Kendi halimce giderim. Farketsinler canım ne halde olduğum belli değil mi? Söylediğin laf yere düşer. Kim tutmuş bu güne kadar. Hem kendimi böyle ortaya koyunca ya dozu aşarda çırılçıplak kalırsam orta yerde. Çok savunmasızca. Üstelik önde olanın, kendini belli edenin hasmı çok olur. Nerden mi biliyorum? Bazen ben de öyleyim. Ha bide toplum diye büyük bir ağız büyük gözler var ki o da öyle. Çıkıklık yapma.
Yuh..nerden geldin bu düşüncelere. Böyle dalmış giderken. Yol yürünmez olunca hep kendi içime yürümeye başlıyorum. Ne garip sokaklar var içimde. Aaa. adam geçmiş gitmiş karşı tarafa. Yüküm ağır önüm açık..Hadi be kadın dedirtme kendine. Hadi hadi..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

selam Mardin

-
 Sana ne anlatacağım, dinle..Biliyorsun genelde her gün çıkıyorum yürüyüşe ve çoğunlukla da sahilde uzun uzun yürümeyi seviyorum..deniz çünkü..ve o kadar çok insan o kadar çok kısa küçürek hikaye anı oluyor ki elim kolum değilse de gönlüm aklım gözlerim dolu geliyorum eve.. Eh her gün yaklaşık aynı vakitlerde aynı merkanda olursan artık görmeye alıştığın insanlar ve fark ettiğin detaylar da artıyor en azından görme körlüğü noktasına kadar..yaşlı bir bey amca dikkatimi çekti.hep aynı yerde oturuyor hep yüzü insanlara sırtı denize dönük.hep gülümseyen gözlerle bir şeylerle ilgileniyor kedi, çocuk, karga, insan..mütebessim..bazen de öyle dalgın sessiz eli ceketinin cebinde yere bakarak oturuyor..bir süre gözlemledim sonra bir gün göz göze gelince ki insanların yüzüne bakıyor selam verdim..aldı selamı ben devam ettim..geri dönüşte el salladım o da öyle.. bunu çocuklara ve yaşlılara yapmayı özellikle seviyorum..çocuklar kısmı muhteşem zaten bakın gülümseyerek ama,illa ki bir hoş tepki g...
Devamı

mektup-iki

-
Sevgili Şukufe,   Her sene kasım ayı böyle mi oluyordu bu şehirde hava hatırlamıyorum, bu sene kızıl saçlı ve hırçın cazibeli bir kadın gibi..okşayan güneşi kadar tersleyen soğukları eksik değil..ama nerdeyse hiç ağlamadı biliyor musun..yağmursuz bir şehir, gözyaşı olmayan bir kadın kadar sert, katı ve kuru hissettiriyor..bir önceki gün bahardan rol çalan bir gün yaşıyorken bir sonraki gün kar yağdı ertesinde ise yine masmavi ve güneşli bir gök selamladı bizi.. bugün oğlumla yürüdük deniz kenarında..bir haftadır yürüyüşlerimi yapamadım ve nasıl bir hasret oldu bu anlatamam..bir ani ölüm, bir yas, bir hayatın görevlendirmesi bir destek olma çabası içinde geçti günler..sana yer kalmıyor günün içinde olaylar o kadar doluyor ve seni çağıran ağızlar o kadar çoğalıyor ki..olsun diyorsun ve bütün bunlara bir köprü gözüyle bakıp yeniden kendi yoluna çıkacağın anı demliyorsun içinde..yani ben öyle yapıyorum..yıllardır öyle yapıyorum..köprüler bazı zamanlar yol kadar uzuyor biliyorsun..ama s...
Devamı

kentsel dönüşen yaşlanıyor

-
 Kentsel dönüşüm için yıkılan evlerden biri onlarınki. Ellerinde avuçlarında biriktirdikleri ile satın aldıkları kendi hayallerince küçücük iki göz oda diye kurdukları bir yuvaydı. Senelerin şahitliği olan duvarları evet yaşlanmıştı tıpkı onlar gibi. İlk çocuklarının ölümü, ikinci sevinçleri üçüncünün hastalıkları ve yaslara sevinçlere ya da neşe ve şükre bandırılmış günler..Kalabalık akşam oturmaları şen kahkahalar çıtlamalı höpürdetmeli camdan taşan hayat..hayat akmıştı o evlerinin içinde. hayat büyümüş genişlemiş ağlamış gülmüş ve azalmıştı. Komşular değişmiş adres aynı kalmıştı. Hikaye kopmadan sürüyordu. Yine öyle olsun diye yıkılan ve dönüşen hayatlarının yakınında bir evde kiracı oldular. Yeni doğan yuvaya da şahit olmak göz kulak olmak hazır olmak niyetiyle belki. Dönüşüm zaman ister ama onların yaşlanmış günleri kolay dönüşemiyor.. Adres değişince odalar değişince eşyalar azalınca anahtarı bile saklanan eski evin rüyalardaki hayaleti daha bir sağlam durdu.. Alışmak kolay m...
Devamı