6

Şu şalı versene üşüdüm..Ne güzel hava açtı oturalım biraz şöyle denize karşı diye koşarak geledik ama üşüyorum içerde bile. Sahlepler de nerde kaldı. Burası güzel bir cafe oldu tam denize nazır. Küçük ama içiçe değil. Sen beğendin mi?
Ha ne diyordum, evet artık ben de kitap yazıyorum. Aa baktım kalemi elinde tutan kiyap yazıyor instagram takipçilerine satsa yeter diye mi güveniyorlar bilmem. Hep de aynı şeyler okumadan biliyorum içindekini..Ne var ki kendi hayatını oturup suyunu sıkıp sıkıp astığın sonra çıkarıp tekrar suya attığın çamaşır gibi anlatmakda. Asıl iş mesela başkası olabilir misin demi yani?
Mesela bak şu adam her sabah dükkanı tam bu saatte açar, öyle sıradan bir tip. Ne olabilir ki hayatında işte sıradan bir çiçekci dersin. Sabahın en erken açılan dükkanı onundur. Tipine baksan çiçekci demezsin, şöyle kocaman cüssesiyle değil mi yani.. Her gün bir mektup gelir bu adama biliyor musun? Nasıl mı biliyorum? Bir iki tesadüfden sonra dikkat ettim izledim geldim oturdum bu cafede. Hala mektup yazanlar varmış hayret ettim evet..Sırım gibi adam koca ellerle bir buket yapar ki bakmalara doyamazsın, her akşam giderken elinde. Nereye götürür onu çözemedim. Dedekif gibi takip mi etsem gidip öylece sorsam mı? Anlatır mı anlatır. Pek hoşsohbet, kadirşinas. Canım kaç yıldır alış verişimiz var biliyorum o kadar.
Çok derin bir hikaye var bence bunun ardında. İşte bu hikayeyi yazacağım.
Kim mi okur?