mandalina neşesi ve sayıklamalı yazı.

-


Kahvenin koyu tadında ikna eden şey ne? İkna ediyor evet.. mesela yaşamaya,mesela keyifli bir düşünceye, birini aramaya, susup karşıda salınan ağacın rengine dikkatle bakmaya..biraz daha baksan hayret edeceksin yada bıkıp geri döneceksin..kitaplar arasına bıraktığım kendimi alıp elime bulaşan mandalina neşesiyle yazmaya geldim. aslında imkanların buluştuğu tesadüf köşesinde yapılabilecek bir şeyi yapıyorum.
kitapların üzerinden akıp gidiyor hayat. başka bir şey yapamıyorum çünkü. yaşıyorken yapabileceğim bir kaç şeyi yapmaya devam ediyorum covid ya da pandemi ya da karantina ya da işte böyle garip günlerde.
artık dünya ile temas kurmak için pc ya da telefon gibi araçlara dokunmak ve gözlerin baktığı ekran kapısından paralel dünyaya geçmek zorundayız ya..hep beraber biraz ordayız biraz bu bildiğimiz basit alemde. basit temel anlamında.. birileri hala burdan ayağımızı kesemediği için kafayı patlatıp kahroluyor mudur diye düşündüm şu an. velhasıl herkese bir ekran kapısı ve dünyası lazım olunca bana pek kapı kalmıyor. kapıdan da dışarı çıkamıyorum..evdeki kapılardan geçiyorum kırk kapı kırk makam olmasada. belki de çile dolduruyorum.çile mevlevi dervişlerinin geçtiği süreç anlamında. ev dokunulması gereken bir yer olarak var hala. yani temizlği bakımı şart olan nefes olan bir canlı. bir de sürekli çalışması gereken aşhane var.
eşyalardan azade olamadık. şeyler bitmiyor azala azala.
kitaplara verdim kendimi.ipler ile bağlıyor örüyorum okuduğum kelimeleri şişe geçirip.renkli atkılar oluyor kıvrım kıvrım beynimle elim arasında..uzaktan eğitim görüyor ve yaşlı bakımı hakkında bilgiler öğreniyorum.niye mi? ee yaşlanıyorum yaşlanıyorsun yaşlanıyor ve çoğulları.yoksa tek tek mi demeliyim.
kitap,örgü, kahve, müzik,eğitim, yemek,temizlik,youtube, instagram,podcastler,dinlenilesi sohbetler,konferanslar,her yandan çağlayan bilgiler, güzel şeyler,çok şeyler...
telefonlar, konuşmalar, artık konuşmak istememeler, hatıralar, bolca geri dönen anlar..
rüyalar, hesap kitaplar, defterler, yazılar, kadersel şeyler...
dualar, zikirler, secdeler,kerim kitabın harf harf inşirahı..düşünememeler, bazen deriiin düşünceler..
korkular arasından daima sırıtan garip bir neşe,umut..
bu da geçer ya huu
kilo alan vücuda yürü emrini vermek daha zor artık. doğmadan önceki huzursuzluk halleri mi diye sormalar..hangi rahmin içinden doğacağız hangi dünyaya..sevecek mi bizi doğduğumuz kucak..ya biz sevecek miyiz?
ölme ihtimalimiz aynı iken yoldaşlığın zor olduğu hızırın yanında nefesi nefesimize değen ölümün güzel yüzü ve bizim ona bakamayan yüzümüz..yok artık çoğul konuşmalar..benim yüzüm yok.
karar alamıyorum.almalarım durdu.sayıklayarak yazıyorum..müzik akıyor, kahve akıyor, hayat akıyor yazı da akıyor..nasılsa bu çölde sesimi duyan yok..herkesin çölü kendine..çölleri severim..
çöl kumlu arazi anlamında.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

selam Mardin

-
 Sana ne anlatacağım, dinle..Biliyorsun genelde her gün çıkıyorum yürüyüşe ve çoğunlukla da sahilde uzun uzun yürümeyi seviyorum..deniz çünkü..ve o kadar çok insan o kadar çok kısa küçürek hikaye anı oluyor ki elim kolum değilse de gönlüm aklım gözlerim dolu geliyorum eve.. Eh her gün yaklaşık aynı vakitlerde aynı merkanda olursan artık görmeye alıştığın insanlar ve fark ettiğin detaylar da artıyor en azından görme körlüğü noktasına kadar..yaşlı bir bey amca dikkatimi çekti.hep aynı yerde oturuyor hep yüzü insanlara sırtı denize dönük.hep gülümseyen gözlerle bir şeylerle ilgileniyor kedi, çocuk, karga, insan..mütebessim..bazen de öyle dalgın sessiz eli ceketinin cebinde yere bakarak oturuyor..bir süre gözlemledim sonra bir gün göz göze gelince ki insanların yüzüne bakıyor selam verdim..aldı selamı ben devam ettim..geri dönüşte el salladım o da öyle.. bunu çocuklara ve yaşlılara yapmayı özellikle seviyorum..çocuklar kısmı muhteşem zaten bakın gülümseyerek ama,illa ki bir hoş tepki g...
Devamı

mektup-iki

-
Sevgili Şukufe,   Her sene kasım ayı böyle mi oluyordu bu şehirde hava hatırlamıyorum, bu sene kızıl saçlı ve hırçın cazibeli bir kadın gibi..okşayan güneşi kadar tersleyen soğukları eksik değil..ama nerdeyse hiç ağlamadı biliyor musun..yağmursuz bir şehir, gözyaşı olmayan bir kadın kadar sert, katı ve kuru hissettiriyor..bir önceki gün bahardan rol çalan bir gün yaşıyorken bir sonraki gün kar yağdı ertesinde ise yine masmavi ve güneşli bir gök selamladı bizi.. bugün oğlumla yürüdük deniz kenarında..bir haftadır yürüyüşlerimi yapamadım ve nasıl bir hasret oldu bu anlatamam..bir ani ölüm, bir yas, bir hayatın görevlendirmesi bir destek olma çabası içinde geçti günler..sana yer kalmıyor günün içinde olaylar o kadar doluyor ve seni çağıran ağızlar o kadar çoğalıyor ki..olsun diyorsun ve bütün bunlara bir köprü gözüyle bakıp yeniden kendi yoluna çıkacağın anı demliyorsun içinde..yani ben öyle yapıyorum..yıllardır öyle yapıyorum..köprüler bazı zamanlar yol kadar uzuyor biliyorsun..ama s...
Devamı

kentsel dönüşen yaşlanıyor

-
 Kentsel dönüşüm için yıkılan evlerden biri onlarınki. Ellerinde avuçlarında biriktirdikleri ile satın aldıkları kendi hayallerince küçücük iki göz oda diye kurdukları bir yuvaydı. Senelerin şahitliği olan duvarları evet yaşlanmıştı tıpkı onlar gibi. İlk çocuklarının ölümü, ikinci sevinçleri üçüncünün hastalıkları ve yaslara sevinçlere ya da neşe ve şükre bandırılmış günler..Kalabalık akşam oturmaları şen kahkahalar çıtlamalı höpürdetmeli camdan taşan hayat..hayat akmıştı o evlerinin içinde. hayat büyümüş genişlemiş ağlamış gülmüş ve azalmıştı. Komşular değişmiş adres aynı kalmıştı. Hikaye kopmadan sürüyordu. Yine öyle olsun diye yıkılan ve dönüşen hayatlarının yakınında bir evde kiracı oldular. Yeni doğan yuvaya da şahit olmak göz kulak olmak hazır olmak niyetiyle belki. Dönüşüm zaman ister ama onların yaşlanmış günleri kolay dönüşemiyor.. Adres değişince odalar değişince eşyalar azalınca anahtarı bile saklanan eski evin rüyalardaki hayaleti daha bir sağlam durdu.. Alışmak kolay m...
Devamı