ramazan-22

-

 

son hafta..camilerde elvada kasideleri okunuyordur..elveda demek nasıl iç acıtıyor..ağlarım her seferinde dinlerken..artık son tanelerindeyiz günlerin..tek tek düşecekler sonsuzluk denizine..geldiği yere geri dönen kaybolmuş olur mu..olmaz ya..ama ne olur..

dün bir arkadaşımla konuşurken lafı geçti yine, ölecek olduğumuzu bilmek yaşamaya engel değil..biteceğini bilmek de başlatmaya ya da başlamaya..mesele baş ve son değil belki..biz oraya pek takıldık..aradaki zamanlar vakitler anlar gözden nihan oldu..henüz o aradaki yerdeyiz ölmediğimize göre..

yarın iftara misafirlerim var inşallah..nasip olursa bir selamlık da olsa geliriz..

ha bak belki bu gece o gece hani aranılan var ya olabilir yani..söyleyene değil söyletene bak :)

selametle.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı

Sabahçı Kahvesi çalıyordu ben bunları yazarken..

-
Mevzu uzun olabilir bilemiyorum ama sen yine de çayını kahveni gazozunu salebini artık vakit ve canının isteği hangisine uyarsa bir içeceğini al yanına derim.. Dün akşam Ferdi Tayfur'un rahmetli olduğu haberi gelince hafızama üşüşen bazı anılardan kaynaklı dürtmeye sosyal medyanın her yerde ferdi şarkısı çalma rüzgarı eklenince bunu yazmak vacib oldu, en azından kendi kişisel tarihime bu kaydı düşmem iyi olacak.. Şimdi yıllar evveline gidiyoruz..Ben 5-6 yaşlarımdayım..Amcam ki Kadir İnanır'a benzerliğiyle yakışıklımı yakışıklı üstüne bir de beni çok sever ben de onu..Henüz bekar ve bizde kalıyor arada..Ferdi dinliyor ve en çok onu dinlemeyi seviyor..o sevdiği için ben de seviyorum..o neyi severse ben de onu seviyorum..ilk okula başlayacığım sene bana okul çantamı o alıyor, yeşil..o sene evleniyor ben çok kızıyorum ona artık bize gelmeyecek diye..başka yere taşınıyor çünkü..ferdi falan çalan yok evde..babam türkü dinler annem tsm..herşey radyodan..ferdi çıkıyor hayatımdan.. neys...
Devamı