sabah sabah aklımdan geçenlerden bir fiske..

-

Adam, yani Robert Capa askeri çıkartmada en önde kıyıya atlayıp savaşın tam sıcak alanında ve anında, öncü birlikleri, sırtını düşman askerin yağdırdığı kurşunlara dönerek fotoğrafını çekmeyi tutku değilse hangi saikle yapıyor? o sadece şu an aklıma gelen bir misal..

geçenlerde bir arkadaşımla konuşurken bahsi geçmişti tutku nedir, aşk ve sevgi ile farkı ya da bağı nedir bu minvalde..tutkunun bir özelliği de alternatif çıkar yol tanımaması galiba.. ille o ve ya ille öyle..normalliğin içinde dolaşmaya ayağı alışık olanların ayağının dolaşacağı başka bir hal..
herkese lazım mı bence değil zaten herkese nasip de olmuyor..

bu sabah instada şu cümleye rastladım.
," sen konuşabilirsin. ben de dinleyebilirim. ve mucizeler gerçekleşebilir"  e.hemingway demiş..
şöyle bir düşündüm uykulu aklımla sisli sabaha ve karanlıktan sıyrılmaya çalışan gökyüzüne bakarak ve dedim ki " hiç sanmıyorum bebeğim hiç sanmıyorum "


Yorumlar

  1. Leylak Dalı4 Kasım 2025 10:44

    Ben de hiç sanmıyorum. O Hemingway ayrıca kendi mucizesini kendi gerçekleştirebilir, biz naçiz kullara ancak dert üstüne dert gerçekleşiyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kumcocuk4 Kasım 2025 12:19

      zaten bizimki dertleşmek konuşmak değil :))) sevgiler çok sevgiler...

      Sil
  2. Sadece C.4 Kasım 2025 11:37

    Onlar konuşuyor ben dinliyorum, işim bu ve evet arada mucizeler gerçekleşiyor. Misal bir baba adayı alkol bağımlılığı tedavisine karar veriyor. Bu mucize değilse nedir? :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kumcocuk4 Kasım 2025 12:22

      diliyor ve umuyorum o baba için mucize kapısı ardına kadar açık kalsın..amin..
      zaten nadiren de olsa oluyor olduğu için mucize diyoruz sevgili C.nim..
      külliyen red yok lakin işte anladın sen..sen anlarsın çünkü :))

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Rutin dışı-3

-
Mutfaktayım yine..rutin..yemek işim yok sadece serinliği ( çok güzel bir rüzgar esiyor balkon kapısından), gölgeli sakin hali, ocakta çayın kaynaması, bana aitliği ile burada olmak güzel..herkes evin bir odasında..oğlum evde değil çünkü çalışıyor, evin tek saatli mesai yapanı..kızım her ergen gibi odasında kendi habitatında yaşıyor ( neden o kapı kapalı olmak zorunda yaa :)) tatilin kalan günlerinde de rutinini bozmayacak belli..eşim kendi masasında çalışmasında..çay içer misin diyorum elimde bir bardak çayı masasına bırakırken..laf olsun sorusu, biliyorum cevabını..ben de büyük bir bardak doldurup bir kaç kayısı kurusu ile oturuyorum..aklımdan yürüyüşleri bu ara aksattım düşüncesiyle kilo aldı başını gidiyor kızım dikkat et toparlan, hadi bir diyete başla artık sesleri aynı anda ama sıralı geçiyor..eylül geliyor diyorum, yoğun ve koşturmalı günlerim yaklaşıyor..azcık daha rahat mod devam etsem ne zararı var..:) blogları geziyorum son yazılanları okuyorum..bu serideki arkadaşlar başta ...
Devamı

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı