Kaktüs Gölgesinde Kum Yazısı

 Sahilde yürüyüşlere devam. Defterime yazdım bugün. haftalık yazılar yazıyorum.  hafizamı kayda almak için. hergün yazacak bir şeyler olmuyor ama her hafta dönüp o hafta içine baktığımda pek çok şey yazabiliyorum. olayları ve zamanlarını unutmak istemiyorum. hatırlarım zannettiğimiz pek çok şey ne kolay silinip gidiyor hafızamızdan.şurda bir kaç ay evvel yaşadığımız salgın hastalıkla ilk karşılaşma ve sokağa çıkma yasağına giden günlerinden bir anda sanki uzaklaşmadık mı? en azından çoğunluk böyle. unutmak güzel bir şey bunu biliyorum.elimin altında istediğim zaman erişebileceğim kendi kalemimimden yedek bir hafıza iyi oluyur. bugün şunu düşündüm. bana denilse ki hangi beşeri ihtiyacından dolayısıyla acizliğinden sonsuzca kurtulmak istersin. mesela uyku. uyumasam da bütün zaman benim olsa dediğim günler çok olmuştur ama uyku çok güzel bir acziyet.üstelik rüyalar da hediyesi.mesela yemek. yemeden yaşayamıyor sürekli acıkıyoruz. hiç yemeden buna ihtiyaç duymadan yaşama olasılığı...

Deneyelim mi ?  Günlük yazmayı diyorum...zor tabi her gün kendinle buluşup hoşbeş etmek. hayır canım hoş beş etmek değil her gün buluşma kısmı..insan en az zamanı kendine ayırıyor, bunu yılların sonunda anladım.oysa hep derdi kendiyle değil mi insanın..belki sadece benim öyle..ama yok bakıyorum bir çok yazan çizen bunu konuşuyor..   Neyse.   Bugun kendimi tebrik ederek başlıyorum satırlarıma. ( ne eski bir kalıp "satırlarıma başlarlen"..satır kelimesi nedense pek az kullanılıyor artık..belki satırın kendisi daha çok kullanıldığından..yada satır satır yazılmadığından kısacık bir iki cümle ile iletişildiğinden..itişilir gibi..ah neyse)   Benim gibi uykusever biri için oldukça erken bir saatte kalkıp planladığım sabah işlerimi yapıp yürüyüşe çıktım.hem de bir saat yürüdüm deniz kenarında.isterim de yapamam gurubundan olan bu eylemi daha sık yapmaya niyet ediyor ve kendimi kutluyorum. hayır şartlar bunu yapabilmem için çok uygun eh bende sabah temiz havada...