Rutin dışı-10
Bir dönem hor görülen başka bir dönem muteber oluyor hatta olması imkansız görülen şeyler bile bütün duvarları kilitleri yasak ve günah çizgilerini aşabiliyor, bunu görmek için sadece biraz dikkat yeterli değil mi? bilmediğimiz bir şey değil bu..niye yazmak geldi içimden, bu düşüncenin başlangıç noktası, ilintili olduğu an ve mekan ve şartlar, çağrışım kapısını açan itekleyen hangi düşünce ya da olaydı şimdi inanın hiç bilmiyorum zira bulanık bir zihin halindeyim ama yine de yazmak istedim..kahve içiyorum belki biraz ayılırım diye ama hayır etkili olmuyor..dışarda kapanan bir gökyüzü belki yağmura gebe..üzerimde baskısını fazlasıyla hissettiğim bir hal, içimde sıkışma duygusu..lakin işin garibi kötücül değil sadece zorlayıcı..
az önce podcast olarak bundan çok iyi makale olurun son bölmünü dinledim yemek yaparken..Proust konuştular hocalar..her bölmünde bir sürü şey düşünmeme vesile olan sohbetleri çok hoşuma gidiyor..bu bölümden iki şey buraya not etmek istiyorum..birincisi sezgi dediğimiz şey zamanın lineer değil de helezonik yapısından kaynaklı bir bilme hali olabilir mi..aynı anda her şeyin zaten oluyor olması...sezdiğin şeyi yaşadığın (paralel) için biliyor olmak :)) diğeri ise konuşulan kitaptan bir alıntı;
"Hatıralarımız bize aittir elbette, ama küçük, gizli kapıları bulunan kimi mülklere benzerler; çoğu kez bu kapılardan bizim bile haberimiz yoktur, bir komşumuz bize bu kapılardan birini açtığında , daha önce hiç görmediğimiz bir köşesinden kendi evimize girmiş oluruz."
kendi evine başkasının açtığı kapıdan girmek..insan insansız kendi evine bile yol bulamıyor..ilişkilerde yaralanır ve iyileşiriz, ilişkilerde kendimizi tanırız..öteki olmadan sen kendine nasıl bakacaksın..o zaman münzeviler nereye bakıyor o ıssız dağ başlarında ya da mağralarda..kimden kendine açılan kapıların anahtarını alıyor..gibi gibi..
bir dalgaya bırakıp kendini dalgadan dalgaya süzülmek gibi bu düşünce yürüyüşleri..odamda oturduğum koltukta gezebilmek gibi..buna da bir yürüyüş arkadaşı olsa iyi olur..:)
bu bulanık zihin modunda yapılacak en iyi şey nedir bilmiyorum zira uzatırsam yazmayı çok farklı yerlere gidecek gibi duruyor dönemeyiz oralardan :) sadece gideyim uzanıp tavana bakayım diye geçiyor içimden..ya da içim geçer de her şey yerli yerinde bulurum geçtiğim yerden geri gelince :))
öyle işte..
Biliyor musun, en iyi yürüyüşler arkadaşsız olanlar, yani benim deneyimime göre böyle oldu hep... Çünkü insan, dediğin gibi, kendi içinde de yürür o zaman.
YanıtlaSilAra mevsim, herşeyin çıkarılıp, havalandırılıp, yeniden yerine oturduğu mevsim.....
yalnız ayrı güzel biriyle ayrı güzel..biz zaten biraz fazla yalnızız bence..belki de değil..bilemiyorum C.ciğim bilemiyorum ve bu beni bu ara daha rahat hissettiriyor :)
SilBelki de o gizli kapı bahçedeki tanımadığımız bir bitkidir. Komşumuz bize o kapıyı açar. Yoksa mülkümüzün bizim bilmediğimiz gizli bir kapısı olma fikri bana kendi kendine yabancılık hissi veriyor. Ama hatıralar öyle değil! İnsan beyni küçük oyunları seviyor. Arada unutma-hatırlama oyunu oynamak istiyor canı. İşte o zaman beyne karşı bir dostla, arkadaşla iş birliği yapmak kaçınılmaz oluyor. Ve rövanşı alıyorsun. Yalnızlık güzel ama, birlik olmak da çok güzel :))
YanıtlaSilkesinlikle birlikte olmak çok daha güzel hele ki başınızın hoş olduğu kalbinizin karşılık bulduğu birliktelikler..yalnızlık zarif bir ayrıcalık olarak kalınca daha özel ve hoş bir alan oluyor..:)
Sil