Rutin dışı-8
Belki on yıl oldu o komşu bu apartmandan taşınalı..üstelik ondan sonra kaç farklı aile/kişi taşındı, oturdu ve çıktı aynı daireye..hiç biri o komşunun adını silmedi zilden..kendi adını yazmadı..en son beş yıl önce daireyi satın alıp , içini baştan aşağıya yenileyen ve dekore eden son sahibi dahil buna..neden..insan evinin zilinde yabancı birinin ismini görmeyi niye sürdürür..hadi kendi ismini yazmamasını bir noktada anlarım da başka bir ismi hiç silmemek...enteresan değil mi...ben eve anahtarıyla girenlerdenim..çok nadir anlarda kapıyı/ zili çalarım..evde herkes olsa dahi bu değişmez kendim açarım kapımı..belki bu nedenle mi bilmiyorum zillere pek dikkat etmemişim..geçen gün o nadir anlardan biri oldu ve zile basarken hemen bir kaç zil üstte aynı ismi okuyunca düşündüm bunları..o komşumuz geldi sonra aklıma..yaşlı bir çift..benden biraz daha büyük oğullarıyla yaşıyorlardı..yok gibi..sessiz, sıkıntısız..en azından dışarıya öyle..çok temasım olmadı bilgim pek yok..sadece teyzeyle arada balkonlarda tesadüf edersek gülümser baş selamı verirdik..amca pek görünmezdi..oğul ise hep evde..sonra bir gün taşındılar..sessizce..amcanın adı hala zilde yazılı..belki kendi rahmetli olmuştur bilemiyorum..bilse ne hissederdi..ben istemezdim adım benim olmadığım bir evin kapısında yazılı kalsın..yabancısı olduğum insanlara adres olsun..hoş belki kısa bir süre sonra onun ve bizim adlarımız tümüyle silinecek olduğu yerden..yeni sistemler gelecek yeni binada ve isimler yazmayacak..isimlerin yazmadığı zilleri çalmayı sevmiyorum..
dün sabah istiklal caddesinde yürürken yanımdan bir bavul geçti..orta boy, orta ölçülerde, mavi ve parlak dış kaplamalı, siyah saplı ve tekerlekli..kulağımda müzikle film izler gibi öylece onu izledim..belli bir ritimle nereye gittiğini bilen seri insanların kararlı adımları gibi bir gidişle sabah tenhalığından faydalanarak kolaylıkla ve sakince önümde ilerlemeye devam etti..biraz sonra bir erkek turist bavulun önüne geçerek durdurdu..bu bir kaçışın duvara toslayarak sonlanması gibi hüzünlü geldi bir an..sonra siyah sapından tutup ona doğru gelen başka bir memleketin turist kadınına doğru uzattı..kulağından tutulup annesine teslim edilen bir çocuk kadar mutsuzdu bavul buna eminim..çünkü belki tünele kadar aynı şekilde ulaşsa sonrası kolaydı, tünelden yokuş aşağı hop karaköy iskeleye bir şekilde varır, oradan da vapura atladığı gibi ver elini kadıköy..sonrası doğuya doğru açılan uzuun ve maceralı bir yolculuğun hikayesi olacaktı..kursağında kaldı..el mecbur sahibesiyle seyahatine devam edecek ama aklı hep o kaçış anında kalacak biliyorum..
bazı günler hayat çok enteresan oluyor :)
Şahane bir absürd olayın şahidi olmuşsunuz, "Yalnız Bavulun Yolculuğu". Sahibinden kaçmış ama yakalanmış kerata :) Çok tatlı ya...
YanıtlaSilGerçekten niye silinmez zillerdeki isimler ben de akıl erdiremem, insanlar bulunmak mı istemiyor acaba başka birinin adına saklanıp, acaip...
sevgili leylak dalı,
Silben sizi okurken o kadar çok gülüyorum ve o kadar çok çağrışım oluyor ki...valla o güzel hikayelerin yanında bu ne olur bilemiyorum ama evet ilginç bir andı :))
başka birinin ardına saklanmak kuvvetli ihtimal bence de..malum pek severiz maskelenmeyi
çooook sevgiler ve iyilik dileklerimle öpüyorum..
Zildeki ismin değiştirilmemesi çok ilginç geldi bana. Hadi biri bıraktı, önemsemedi, ya sonra gelenler?
YanıtlaSilBavulun yolculuğu hakikaten çok absürt olmuş. Bundan bir öykü çıkar. Siz de o kadar hoş yazmışsınız ki, arkasından ne gelecek diye merakla okudum. Keşke o vapura binebilseydi! :)
o vapura binseydi sevgili leylan sizin oralara mutlaka uğrar, mavi-yeşil günler geçirir sonra sizi yolcu edip evinize doğru kendi yoluna devam ederdi muhtemelen :)
Sileh artık şehre dönüş vaktidir, kolay gelsin toparlanma işleri..çoook sevgiler..
Artık zillerde isim yazmıyor. Bizim burada öyle. Öyle bir yer olsaydı da yazmazdık herhalde. Bir de korkuyor insanlar. İsimlerini kullanarak dolandırılma ihtimalleri de var tabii.
YanıtlaSilİsimleri silmeyenler belki de biz burada kalıcı değiliz zaten bir süre sonra taşınırız mı diyorlar acaba? :)
maalesef artık zillerde isim yazmıyor, bir sayıya rakama dönüşüyoruz sadece..hazin ama öyle.
Sildediğin olası tabi ki, lakin bu geçicilik duygusu zil kadar :) sonrası baki heves..
çok teşekkürler kıymetli yorumun için..sevgiler :)
Siz de komşuları anmışsınız. :) Zildeki değişmeyen isimlik, kendi başına hareket eden bavul, rutin dışına düşülen notlar. Benim Robi'yle o mavi bavul iyi arkadaş olurlardı sanki. :) Değişmeyen isimlikse hüzünlü geldi, bir türlü yenilenip bırakılamayan ama miyadı dolmuş şeyler gibi..
YanıtlaSilRobi ve bavul..bu ikilinin maceralarını çizer bir arkadaş daha güzel hikayeleştirirdi ve ne güzel olurdu :))
Sil"miyadı dolmuş şeyler" odağı buraya mı almalı acaba bu ara..hımmm..düşünmeli..
İsimli zile çok az rastlıyorum birde daire no yaz tuşa bas bir yönergeler of of basayım isme evdeyse açsın işte..Ama bende o evin benimsenmesini sahiplenilmesini dış kapının zilinden anlarım çok tuhaf gercekten.. Bavulun hikayesi kısa film olur çok gülümsetti beni senin bakışın yorumunla ne tatlı bir kaç kare canlandı gözüöde :) keyifli haftalar
YanıtlaSil:) benimseme..evet belki de kelime bu..ev değil de yuva olması :))
Silçook keyifli haftalar hepimize de..ne de olsa son düzlük pek çok şey için..
Bir açıklaması şu; çünkü bizim evin de başına 4 kiracı boyunca (kendim de dahil) gelen buydu; kapıda kalllavi bir erkek isminin yazmasını kadın başıma tek başıma yaşarken kendi ismime tercih etmiştim. Benden sonraki kızlar da öyle yaptılar en son bir erkek kiracı taşınıp bu gidie dur diyene dek :) Memleket gerçekleri….
YanıtlaSilsevgili sayın C.cim söylediğin kısmına tam tekmil katılıyorum..hatta bilirsin kapı önüne konan çook büyük numaralı erkek ayakkabısı olayı da vardır..maalesef gerçekler böyle bizim buralarda..
Sillakin bu daireden başka ailelerde geçti kocaman aile babaları olan işte orda biraz takıldım..erkekler mi kadınlar mı zile sahip çıkar eve yerleşir o da ayrı konu..
selamlar senin diyarlara, sarıldım :)
Ben de anlamam hiç neden zile isim yazilmaz, neden isim değiştirilmez. Deşifre olmamak, üşenmek, güvenlik... Gerçi bazı zillerde isim yazmak mümkün değil. Mesela bizim evin zilinde yok böyle bir alan. Bir keresinde annemlerin apartman girişindeki zilinden isimlerini okuyan biri, komşularının evde olmadigini siparis için karsı komşuya birakma notu bulundugunu ama kapida odeme almalarinin gerektigini soyleyerek dolandırmıştı. Annem ki uyanik.bir kadındır boşluğuna gelmiş, birkaç dakikaya uyanmış ama adamlar zaten.beyaz bir arabaya binip uçmuşlar.
YanıtlaSilVapuru kaçıran bavuldan güzel bir animasyon olur gibi geldi. Nefis.
Ve ne kadar yakınmışız; siz Istiklal'de, ben Harbiyede. Bazen yanımdan geçen insanları acaba blogdaslarimdan biri olabilir mi diye süzüyorum. Tuhaf bir his, yazışıp, duygudaş olup yanından geçtiğini bile bilmemek. Kocaman sevgiler 🤗
ya şu özellikle yaşlı anne babaları üzenlerden ayrı davacıyım ağzımı bozmadan yazamıcam devamını...anneciğinize geçmiş olsun..
Silevet hafta sonları çok yakınız mevki olarak hafta içi epey sınırdayım yaşadığım yer olarak ama gönüller zihinler bir olunca bir garip gerçekten bu durum..belki de yan yana geçiyor olmak ve hiç fark etmemek. Fiziksel değilse de varoluşun zihinsel duygusal katmanında bu birliktelik iyi ki var..kocaman sevgi ve sarılmalar :))