Kaktüs Gölgesinde Kum Yazısı

Efendim ne demiş şarkı " bir fincan kahve olsam kırk yıl hatırım vardı"...bir fincan kahve eşliğinde şöyle düşünüyorum şu an; içtiğimiz onca kahvenin hatırını nasıl ödeşeceğiz..hatırım yok mu diyen en sonunda kim olacak..evet yine saçma bir çıkmaza girdim hemen çıkıyor ve sizi de çıkarıyorum.. çay içelim hatırsız bedava  :)))  Allah minnet borcundan korusun aminnnn. dün akşam izlediğim videoda duydum "sonder" kelimesini..kendi sanat çalışmalarıyla ilgili konuşurken biri, bu kavram geçti..ilginç geldi peşine düştüm..bazı kelimeler bir kedi gibi kuyruk sallıyor peşinden gitmemek mümkün değil azizim.. neyse..aşağıda en sonda alıntıladığım bilgi en özeti diyebilirim..bunu  bazı anlar bir anda fark ederiz, zaten her daim bu farkındalıkla yaşanmaz..hatta bana kalırsa insan ne kadar farkına varıyorsa yaşadığı şeyden o kadar kopuyor..çok da fark etmesek mi.. neyse işte o anlarda yaşadığımız an genişler, değişir.. uzay konumumuz bile değişir hani neredeyse, bir epifani anı g...

İçimde bir sessizlik var, ekrana bakarken kendiliğinden konuşmaya başlayan o iç ses susmuş..hani akşamdan dağınık bıraktığın salon, mutfak, masa bir yer düşün ertesi güne sana liste çıkartacak denli bir yığın işin ip ucu mahiyetinde ortalıkta kalakalmış lakin sabah uyanmışsın hiç bir şey yok...dağınıklık yok, ip uçları yok, liste yok..yerlerine mi yerleşmiş diye çekmeceleri açıp bakıyorsun, dolapların kapaklarını, masanın üstünü falan...yok..yerinde de değil...hiç bir şey yok..sanki biri abra kadabra demiş sihirli değneğini şöyle bir çevirmiş geriye boşluk gibi bir yokluk kalmış..öyle bir şey.. illüzyon bunlar hep biliyorum..şimdi görünmüyorlar böyle sakin sessiz duruyor içim, iç sesim kelimeleri yutmuş gibi susuyor lakin fani bu hal..hal bu adı üstünde..halden hale geçerken bir takılma hali de olabilir..dosya indirilemiyor muhtemelen, güncelleme lazım, ekran donması vesaire..beni anlıyor musun..anlıyorsan ikimiz de iyi değiliz söyleyeyim..:)) üzüm demiş ya didem, ayrı bir üzüm tanesi ...

  Bu sabah gülerek uyandım, yani rüyamda o kadar çok gülüyordum ki uyandığımda aynı halin etkisindeydim..ama nasıl gülmek nasıl güzel bir ortam :)) rüya işte deyip geçemiyorum sanki tedavi etti, anne eli gibi sıvazladı acıyan yerini ruhumun da kıkır kıkır  gülmekler saldı içime :)) çok şükür. anne eli demişken, sağolsun annem geldi dün, elinde yaprak sarma dolu kapla..enerjisiyle rüzgar gibi geçti evden :) kısa ama etkili ziyaretlerin insanı annem, ondan geride kalan yüksek enerjiyle biraz işlerimi toparladım..arada sarmaları lüpleterek :) vakti dolmadan yahut gelmeden hiç bir şey bir adım öte gitmiyor, insan ne kadar ittirse de çekse de hiç kımıldamıyor yerinden bazı şeyler..çaba evet ama bunu da küpe olarak kulağa yakın tutmalı..çünkü yorgunluk...çünkü vakte teslim vaktin sahibine teslim rahatlatıyor.. manevi kuvvet, manevi gıda, manevi dünya lazım bize, içine girip dünyanın sertliğinden hoyratlığından ve manasızlığından sığınabileceğimiz.. sığınak evet bu.. uzatmayalım, kal...

  Türkiyem kadar yorgun, bezgin, gözü yaşlı, kırık, kederli ve hastayım..gece sayıklar  gibi hep aynı rüya mı değil mi bilmediğim bir şeyin içinde aynı cümlelerle geçtim..sinemada klişe dediklerinin hayatta karşılığı yok dedim :) ateşim çıkmış olmalı, başım ağrıyor.. labirentin içinde gibi aynı cümlelerin arasında dolaşıp kime olduğunu bilmediğim konuşmamda savımı çok kuvvetle savundum..niye bu kadar uğraştım bilmiyorum.. ne acı diye düşünüyorum şimdi, niye bu kadar uğraştım yorgunluğuyla diz çökmek..yorgunluklarına değsin istiyor insan..oysa hepsi hikaye hepsi suya yazı yazmak..ya da bu bloga başlarken düşündüğüm gibi kumlara yazmak..kumda yazı mı kalır...neyse...ne diyordu rahmet olsun sevgili kayahan abimiz " gözlerim az önce iflas etti " .....öyle işte T; tabi ki Türkiye, tat, tasa, takı, tuz, tutam, tijen, tekir, top, tilki, tramvay, tost, tekel, turşu, trabzon, teselli, tekke, tortu, transatlantik, tekila, tut, tanrı... *müsveddeler, didem madak

Şifayı kapmışım..aslında seri bağlantı olarak beklediğim sonuçtu bir kaç gün gecikmeli de olsa geldi, zira önce kızım sonra oğlum sıralandı..şimdilik şakır şakır akmaya başlayan burun ve sızlayan boğaz ile giriş yaptı..çabucak gitmesini temenni ediyorum..dikkat edin desemde anlamsız geliyor çünkü olacakla öleceğe çare yok..geliyor işte başa gelecek olan ve çekiliyor el mecbur..şikayet etmiyorum bunun kafası da bir ilginç onu gözlemliyorum..mesela anlamsızlaşıyor herşey..tadı kaçıyor falan..boş boş bakıyorum hevesle baktığım her bir şeye..uzaklaşma isteği artıyor yine her şeyden..bir nevi dünya perhizi istiyor ruh..artık ne kadar bulandıysa .. beden de bırak yatayım diyor açıkca..eee kardeşim biri yatar biri kaçar ben ne yapacağım.. :))  gidip kendime sabah sabah ıhlamur ikram edeyim ardından uyutayım ardından besleyeyim ah ben kendime de annelik edeyim nazımı da kendim çekeyim..dünya hızla dönsün ben yavaşça uzletine çekileyim..şiir ithaf edeyim ruhuma da, masal anlatayım.. dünya i...

Son hafta..  sevgi..aslında en büyük derdimiz sevgi zannediyoruz ama değil, anlaşılmak..ha sevdiğini daha iyi anlarsın falan diyeceksin yok değil alakası bile yok..seni en iyi anladığını düşündüğün insanları düşün..aranızda değil sevgi herhangi bir tanışıklık bile yokken bazen, bir anlık ortak mekan paylaşımından yahut bir cümlenin başından sen sonundan onun tutmasından öyle denk gelişler olur ki bütün kalbin tam olarak anlaşılmışlığın mutmainliğiyle mayışır.. ve bu sevgiden bile daha iyi gelir..tabi ki sevmek sevilmek emek birliktelik çok önemli ve gerekli lakin yeterli mi tartışılır..anlamak/ anlaşılmak ise emekle alakalı mı emin değilim..belki dikkat ve özen ama işte o da değil..nedir bilemedim çünkü hiç tanımadığım hiç emek vermediğim insanlarla bunu paylaşmışlığım var..belki benzer hikayelerden geçmek ama en temelinde hepimizin hikayesi benzer...tüm çeşitliliğine rağmen hemde.. yol çekiyor canım, uzun ve yalnız bir yol, yolculuk..rahat olduğumu hissettiğim bir hal yolculuk hal...