Zamanı bir şişede saklasaydın...

-


https://www.youtube.com/watch?v=AnWWj6xOleY

Bu şarkı bu sabahın kısmetiydi.
Dinliyorum şu an şu cümleleri yazarken.
8 Ekim 2018 in güneşli güzel bir sonbahar günü..Etli nohut tüm kokusuyla evi doyururken, sadece süpürüldüğü ve düzeltildiği için temiz görünerek tamamlık duygusu veren salonun en güneşli, en yaprak yeşili köşesinden sütlü kahve eşliğinde hayata bilgisayar penceresinden şöyle bir bakarken...

'' zamanı bir şişede saklayabilseydim eğer '' diyor ya ben o arada zamanı sanki benim mülkümdeymiş gibi bütün heveslerime, arzularıma,  gerekliliklere, yapılsa iyi olurlara,  ah ihtiyacım varlara,  keşkelere bölmeye çabalıyorum. Plan denilen organizasyon, iş akışı, zamanı etkin kullanım denilen ve daha neler denilen zaman torba değil ki büzesin. zaman yeli bir kitabın adıydı değil mi?

Deniyoruz işte. Kısa denemeler halinde yazamasak da yaşamayı deneme halinde devam ettiriyoruz.
Paragraf ya da cümle ya da kelime halinde yaşamaklar...yaşamaklardan bir yaşamak beğenemiyoruz ki o kadar da danışman, mentor, koç, uzman bilgin var. Bilge yok evet. bilgiyi eyleyen varsa da bize görünmüyor.

Kitaplara kaçıyorum, kitapların arasına yaşamak anları koyuyorum ayraç olarak..şimdilik iyi diyorum yeter bu kadar yaşamak..lazım geldiği kadar..okumaların arasında bir yazma alazı geliyor arada sonra zaman yeli mi bilmeme sönüveriyor.

Bir şarkıya tutunup süpürgenin üstündeki cadı ( tatlısı olsun ) misali başka bir zamana uçmak var bir de tabi...hangi köşesinden önüne ne yuvarlanır bu hayatta belli mi..

Geçen gün çok kırıldım..oh şükür kırılabiliyormuşum demek hala umut var dedim..
Bunu yazmak için mi bu sabah bütün o sokaklar boyunca ergen triplerinde dolanıp durdum..sonra kendi yaşımın kapısının önünde durup son bir atarla bu yaşın kıyafetine girdim.
Giyinmedim dikkat edin. çıkabilirim her an..

müzik deva etsin, ben gelirim bir ara...



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı

hzr-16

-
Gel seninle bir dönme dolaba binelim..vakitte gün batımına yakın olsun ki geceye yüzünü dönen dünyanın renkten renge, halden hale geçişini seyredelim..uzun zaman oldu değil mi? valla ben epey zamandır binmedim dönme dolaba..oysa lunapark diyince en sevdiğim bir numara alet budur ikincisi dönen salıncak ve tabi ki çarpışan otolar. :)) çocukken mi yakışıyor lunapark insana..ne kadar ciddiyiz ne kadar değil mi..valla hepsi kendime bu sözlerin sen üzerine alınma..havası kaçmış gazoz gibi tatsız günlerden geçiyor içim...belki ondan hayalen de olsa çocukluğumun eğlencesine kaçmak istemem..hem dönme dolapda ne güzel konuşuruz..sıkılırsan dinlemezsin seyredersin alemi olur biter..win-win yani.. yorgunum..bu yorgunluk nerden çıktı geldi de bu kadar ağır hissediyorum bilmiyorum inan..ve ben yorgunluğa inat hareket ediyorum..çok hareketli olduğum, çok konuştuğum çok güldüğüm zamanlar şüphe ile yaklaşırım kendime..kesin ağır bir yas/acı bişi var yani..hani tesisattan bir ses gelir belli belirsiz a...
Devamı