22

 

- bugün kendimle karşılaşmak istemiyorum..mümkünse uyumak sadece..dinlendiğini hissettiğin bir uyanma..sonra çıkıp yürümek yürümek yürümek...hiç konuşmadan..düşünmeden diyemiyorum mümkün değil..e o zaman konuşmuş da oluyor insan kendi içinden..kendi içine ne geveze insan..ama vardır hani bazan kendi içine bile suskun olduğun zamanlar..o da garip bir güzellik taşır ama ürkütürdür de..asıl kimsesizlik hali belki de içinden kendini bile duymadığın terk edilmiş gibi kalakaldığın öyle anlar..



Yorumlar

  1. tüm yazdıklarını okumaya çalışıyorum.çok iyi geldi bu.bu yazı kalbe dokundu geçti.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

hzr-2

hzr-16