8

-

 

- Bedenen değilse bile ruhen mi diyelim aklen mi duygularınla mı yoksa hafızanla mı tam sözcüğünü bulamadığım bir yerde "bekleyen" bir yanımız var.. bekleyen orda öylece bekleyen..oysa oraya artık kimse dönemiyor gidemiyor..hatta o bekleyen yanımızı biz kendimiz bile gidip elinden tutup getiremiyoruz..orda bekliyor..

- bende sana ait bir şey var sende bana ait bir şey..neden bu emanet edileni birbirimizden esirgeyelim ki dedi bana..düşündüm..yaşam yolculuğumuz boyunca tüm karşılaşmalara bu gözle bakınca birilerine bir şeyler bırakıp alarak yürüyoruz demek bu..az ya da çok her ilişki bir emanet teslimi..teslimat bitince de yollar ayrılıyor..

- sen kendince bir rengi olan çizgisin ben kendi rengimde bir çizgi...kesişiyoruz...belki bir müddet birlikte daha farklı bir rengin içinde aynı çizgi olarak devam ediyoruz sonra kesişme bitiyor uzaklaşan iki doğrusal çizgi halinde ama değişmiş renklerimizle yola devam ediyoruz..hatta belki paralel yakın bir mesafede ama asla kesişmeden...uzayın sonsuzluğunda kırılma anları var..olasılıklar var..kesişmeler tükenmez ama asla ilk renginde olmaz..böyle bir görüntü çizdi anlattıkları bana..

- kalemin ucunun bıraktığı iz noktaydı değil mi...peki çizgi kalemin hareketi mi..yoksa noktanın hareketi mi..yoksa hareket yok çizgi yok yanyana noktalar mı var..yoksa her şey bir noktanın rüyası mı..

- bir masa var zihnimde..vakit bitmeyen bir ikindi genelde..ılık bir ilkyaz diyelim..çünkü ağaç altında dışarda bir masa..ne üşünüyor ne terleniyor..arada hafif bir esinti anne okşayışı gibi..yada ninenin okuyup üflerkenki yüzüne değen nefesi gibi..tepelik bir yerde denize bakan.. kare şeklinde tahtadan bir masa ve  iki sandalye, ikisi de yönünü denize çevirmiş...o masada oturuyorum..diğer sandalyede hep biri oluyor konuştuğum..birbirimize çok az bakıyoruz çünkü başka yere bakarken konuşmak daha kolay..o kim bilmiyorum..bazan o sandalyede oturanı tanıyorum çünkü konuşmak istediğim kişiyi oturtuyorum anlatıyorum dinliyorum ya da susuyoruz..bir nevi sohbet köşesi..bazan yalnız oturuyorum tek başıma..çok sakin bir yer...fazla hiçbir şey yok..ses, hareket hatta renk bile fazla değil..hayır siyah beyaz fotoğraf gibi de değil..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı

hzr-16

-
Gel seninle bir dönme dolaba binelim..vakitte gün batımına yakın olsun ki geceye yüzünü dönen dünyanın renkten renge, halden hale geçişini seyredelim..uzun zaman oldu değil mi? valla ben epey zamandır binmedim dönme dolaba..oysa lunapark diyince en sevdiğim bir numara alet budur ikincisi dönen salıncak ve tabi ki çarpışan otolar. :)) çocukken mi yakışıyor lunapark insana..ne kadar ciddiyiz ne kadar değil mi..valla hepsi kendime bu sözlerin sen üzerine alınma..havası kaçmış gazoz gibi tatsız günlerden geçiyor içim...belki ondan hayalen de olsa çocukluğumun eğlencesine kaçmak istemem..hem dönme dolapda ne güzel konuşuruz..sıkılırsan dinlemezsin seyredersin alemi olur biter..win-win yani.. yorgunum..bu yorgunluk nerden çıktı geldi de bu kadar ağır hissediyorum bilmiyorum inan..ve ben yorgunluğa inat hareket ediyorum..çok hareketli olduğum, çok konuştuğum çok güldüğüm zamanlar şüphe ile yaklaşırım kendime..kesin ağır bir yas/acı bişi var yani..hani tesisattan bir ses gelir belli belirsiz a...
Devamı