ramazan-6

-

 

Dün mübarek ayın bendeki çağrışımları üzerinden gitmek istediğime karar vermiştim..çok güzel bir yorum gelmiş dünkü yazıya okuyun derim..neyse ordan ilhamla bu gece " teravih" diyelim..

yalnız önce bugün yine şahane güzel bir hava vardı..yani güneş ve açık gökyüzü anlamında..öyle olunca yeldir yepelek ( bu kelimeyi kullanmayı çok istiyordum oh kullandım rahatladım :) ) öğlenden sonra çıktık. ama sahilde dolaşırken hafiften buz gibi esintili kafa darbeleri aldığımdan mıdır nedir bilmem başım ağrıyor..çayımla kendime gelmeye çalışıyorum ama bakalım..bugün bostancı-suadiye taraflarında yürüdük değişiklik oldu..özlemişim o tarafları da bunu fark ettim..neyse efendim..

benim çocukluğumdan kalma öyle şen eğlenceli ya da ciddi herhangi bir teravih anım yok..çünkü hiç gitmedim sanırım..annemin buna fırsatı yoktu kadıncağız vardiyalı çalışmaktan ve evi çocukları için koşturmaktan böyle bir manevi hayat yaşamaktan yoksundu..babam ise kendince katılabildiği kadar ki o da ağır işçi olarak hep yorgun bir adamdı..velhasıl ailede cami bağı en kuvvetli kişi teyzemdi ki yaşı benden sadece on üç yaş büyük..meraklı ilgili okuyan canım teyzem..namaz kılmayı öğrenmemde ve belki ilk manevi duygu düşünce dünyası tohumları ekmede en etkili kişi odur..zaten bu anlamda yıllarca kopmayan bir paralel dolaşıklı bağlılığımız oldu.:)) onu sonra anlatırım.. 

zaten benim manevi hayat yolculuğum da başlı başına bir hikaye..bilmem anlatsam mı..

şöyle bir anı hatırıma geldi şimdi..üniversite zamanı..çok yakın bir kız arkadaşım vardı..ramazan..kadir gecesi hatta..bostancıda evleri ve ben o gece onda kalacağım..dedik hep günah hep günah bu gece hadi sevap yapalım camiye gidip namaz kılalım hem mübarek gece..gittik..ve nasıl dolu cami zaten küçük ve malumdur ki kadınlara hep en dar en sıkışık alanlar ayrılır, dopdolu..o kadar ki insan bazan secdeyi önündeki insanın sırtına yapmak durumunda kalır o gece öğrendim :)) 

neyse zaman zuhur değişti..mahalle camimize de gittim ferah ve güzel teravihler kıldım, istanbulumun bazı tarihi selatin camilerine de gittim ki en unutamadığım yine Süleymaniye Camiinde kıldığımız teravih namazıdır..zaten o da bir yaz ramazanındaydı...

kadın cemaat başka bir hikaye..birbirine müdahale o kadar rahat ki..ve herkes her şeyi iyi bildiğini sanıyor..ama yine de onlara kızamıyorum bizi camiden ve cemaat olma kültüründen uzak tutmak için elinden geleni yapan erkek egemen zihniyete kızıyorum..

her şeyi bir tarafa bırakalım yine de teravih en azından insanın ömründe bir kere bile olsa kendine hediye etmesi gereken çok farklı ve güzel bir deneyim diye düşünüyorum..yorum bırakan okuyucum gibi neşeli keyifli anıları olanları ise gıbtayla ve keyifle dinlediğim doğrudur..zaten ramazan aslında ve özünde bir neşedir sevinçdir..varolmanın en güzel şükrüdür..

neyse efendim baş ağrısıyla bu kadar oldu kusura bakılmaya varsa bir hatamız affola :))

ah be şimdi de aklım karagöz-hacivat geldi..o zaman şöyle bitirelim sözü

yıktık perdeyi eyledik viran

varayım sahibine haber vereyim heman.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı

hzr-16

-
Gel seninle bir dönme dolaba binelim..vakitte gün batımına yakın olsun ki geceye yüzünü dönen dünyanın renkten renge, halden hale geçişini seyredelim..uzun zaman oldu değil mi? valla ben epey zamandır binmedim dönme dolaba..oysa lunapark diyince en sevdiğim bir numara alet budur ikincisi dönen salıncak ve tabi ki çarpışan otolar. :)) çocukken mi yakışıyor lunapark insana..ne kadar ciddiyiz ne kadar değil mi..valla hepsi kendime bu sözlerin sen üzerine alınma..havası kaçmış gazoz gibi tatsız günlerden geçiyor içim...belki ondan hayalen de olsa çocukluğumun eğlencesine kaçmak istemem..hem dönme dolapda ne güzel konuşuruz..sıkılırsan dinlemezsin seyredersin alemi olur biter..win-win yani.. yorgunum..bu yorgunluk nerden çıktı geldi de bu kadar ağır hissediyorum bilmiyorum inan..ve ben yorgunluğa inat hareket ediyorum..çok hareketli olduğum, çok konuştuğum çok güldüğüm zamanlar şüphe ile yaklaşırım kendime..kesin ağır bir yas/acı bişi var yani..hani tesisattan bir ses gelir belli belirsiz a...
Devamı