ramazan-9 ve hzr-10

-

 

sofra bir iktidar alanıdır diye düşünüyorum..bunu sonra anlatırım fakat şimdi normal yayın akışımıza dönelim:)

efendim ne diyorduk..ramazan diyorduk çağrışımları diyorduk yani ben kendi kendime öyle bişiler sayıklıyordum..ve tabii ki iftar mevzusu olmadan olur mu ki mütemmim cüzü olayın :))

her hangi bir yemek sofrasından farklı iftar sofrası..aslında biz bunun kültürünü oluşturup yine manasını geçen bir madde haline getirmişiz o da ayrı bir konu ya yine de farklı..çünkü ne yiyorsan ye yalnız ya da kalabalıklarla ol başka bir duygu ve tad var o kesin..en çok da sevinç ve neşe..:))sevilmez mi yaa..

ben evimde iftar yapmayı seviyorum ilk tercihim bu olur..davetlere icabet etme şartı olmasa gitmem hani..tamam çok güzel özellikle de seçtiğin insanlarla kafa dengi buluşma ortamında bunu yaşamak ama kardeşim benim kendimce bir düzenim ritüelim falan var. :) ama tabi bu da kırılması gereken bir kireçlenme alanı bak..her türlü ortamın şamarını ve muhabbetli okşamasını yaşamak lazım..özellikle de farklı çeşitli insanlarla bir araya gelmek her anlamda iyi ve geliştiren bir şey..neyse..

o çok yemek çeşitli sofralar hele beni bayıyor. yok sadece fiziksel olarak değil içime fenalık basıyor ki bunun ilk cümleyle bağlantısını sen anladın..bir de o sofranın sonrası meselesi var..telaş en çok yakışan şey ama acele değil telaş..vakit namazını da kılmak lazım ama bir türlü toparlanamayan iktidar alanından çıkmak mesele..yani bazı zamanlarda bazı yerlerde belki..

en güzel iftarlarımdan birini dışarda ayak üstü içtiğim çorba ve pide ile yaptım desem..:) ikram..

haa diyorsan ki dostum peki sen nasıl iftar daveti yapıyorsun bunca mırmırlandın hele anlat da kınayalım :) en sade halini alması senelerimi aldı çünkü insan cahil ve ne görüyorsa onu yapıyor..ve ben de bu iktidar alanını kendimce olması gereken hale getirene kadar epey yoruldum..şimdi artık rahatım rahat bırakıyorum..zaten o şaşalı kalabalık misafirli sofralı günler geride kaldı..kendimce bir uzaklaşma da yaşadığımdan geriye eleğin üstünde kalanlarla çok daha sakin bir hale geldi..

ama desen ki gönlündeki ne; işte o çok büyük bir sofra..çok kalabalık ama sen beni gör ben seni değil tanımadığım ama asıl davet edilmesi gerektiğini düşündüğüm insanlarla dolu ve sade ve samimi..de ki Medine ya da Mekke..öyle bişi işte..

bak işte sahurdu iftardı derken geçti sayılı günlerin ilk üçte birlik kısmı..

geçen ne peki kalan ne..ömür rendeleniyor..

o zaman kalan zamanımız geçenden daha güzel daha sevinçli bereketli olsun..ya tam alışıyorduk gitme vakti geliyor hep..niye böyel bilemedim :))

selametle.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yazmak meselesi

-
  ben niye yazıyorum? anlamak mı anlaşılmak mı? bu soru üzerinde düşünürken beraber yürüyelim istersen..bak ne güzel orda bir göl var yamaçtan aşağıya doğru hafif bir eğimle iniyor kır yolu sonra gölün etrafında dolanıyor..mevsim de bahar olsun, kırlar yeşil, ağaçlar coşkulu, çiçekler kızlar gibi şen kahkaha atıyor, kuşlar keza aşktan şakımakta..misss gibi mavi/yeşil bir koku..sevinç bu resmen yaşama sevinci..böyle bir tablonun içindesin nasıl enerjik neşeli ve hareketli olmazsın değil mi..o nedenle hem yürüyelim hem konuşalım.. aslında burda mesele yazmak değil yani köküne doğru inersek yazmaktan evvel anlatmak var..kime? cevaplarım hep kişisel olsun diye ben zamirini kullanacağım..ben kime anlatmak derdindeyim..dert mi dedim evet bu bir dert benim için anlatmak anlamamın bir yolu, yolculuğu..benim kime anlattığımın ilk anda çok bir önemi yok..anlatabilmek söze büründürmek benim meselem..kendimi kendime duyurmak..kendimi göremiyorum sesimi aslında duyamıyorum iç dünyamı bari içimd...
Devamı

hzr-2

-
  mutfaktayım.cumartesi öğlene doğru bir saat..ev sessiz çünkü hane halkı bir yerlere gitmiş.yalnızım yani..yağmur var ve soğuk nihayet..öğleden sonra çıkarım yürüyüşe..bu sessizlik çok güzel...mutfak masasında yazmanın da ayrı bir keyfi var..sıcak, çay yakın ve burası ben dolu..müzik yok..düşüncelerimi ve içimden geçen diğer sesleri duymak istiyorum..bütün bir haftanın kalan izleri..anlatmalıyım..hayır anlaşılmak için değil.. - yeniden buluştuğum biri ile başladı hafta..anlamlı ve kıymetli..zamanda yaratılan boşluk da dolu olan anları anlamaya bir imkan..tıpkı mekanda yaratılan boşluk gibi..en dolu şey boşluk..bunu düşündüm. - iki kütüphaneden iki ayrı kitap alışverişi yaptım..kitapları arama bulma macerası ve o belli süre içinde okumayı yetiştirme  heyecanı..ek süre istedim biri için çünkü Prag Mezarlığı..diğerini verdim Peri Gazozu'nu aldım. - bir meseleye çok takıldı aklım bu hafta..aklım kadar kalbim de..gidip gelip kafasını aynı yere vuran çıkışı bulamayan bişi gibi..ken...
Devamı

hzr-16

-
Gel seninle bir dönme dolaba binelim..vakitte gün batımına yakın olsun ki geceye yüzünü dönen dünyanın renkten renge, halden hale geçişini seyredelim..uzun zaman oldu değil mi? valla ben epey zamandır binmedim dönme dolaba..oysa lunapark diyince en sevdiğim bir numara alet budur ikincisi dönen salıncak ve tabi ki çarpışan otolar. :)) çocukken mi yakışıyor lunapark insana..ne kadar ciddiyiz ne kadar değil mi..valla hepsi kendime bu sözlerin sen üzerine alınma..havası kaçmış gazoz gibi tatsız günlerden geçiyor içim...belki ondan hayalen de olsa çocukluğumun eğlencesine kaçmak istemem..hem dönme dolapda ne güzel konuşuruz..sıkılırsan dinlemezsin seyredersin alemi olur biter..win-win yani.. yorgunum..bu yorgunluk nerden çıktı geldi de bu kadar ağır hissediyorum bilmiyorum inan..ve ben yorgunluğa inat hareket ediyorum..çok hareketli olduğum, çok konuştuğum çok güldüğüm zamanlar şüphe ile yaklaşırım kendime..kesin ağır bir yas/acı bişi var yani..hani tesisattan bir ses gelir belli belirsiz a...
Devamı