Kaktüs Gölgesinde Kum Yazısı

  Sabah rast geldiğim bir video paylaşımı üzerinden düşünce akışımı yazmak istiyorum..şöyle ki, iki ihtiyar kameraya bakarken, yaşlarının (eşi sanırım yanındaki  belki de arkadaşı bilemiyorum), doksan sekiz ve seksen sekiz olduğunu söyleyen şirin teyze yarın bir öğün yemeği diabet hastası olmasına rağmen atlayacaklarını, bunu Gazze'de açlık çeken insanları desteklemek ve dayanışma nedeniyle yaptıklarını, elimizden gelen bu ama biraz yardım etmeye çalışmak istiyoruz diyerek açıklıyor..çok güzel buldum..hani böyle kenarda kendi kendine duran papatya güzelliği gibi..sade, ince ve öylece.. sanal alemde her hangi bir şeyin gerçekliğini, samimiyetini ve amacını anlamak reel bildiğimiz hayattan daha zor çünkü maske üstüne maske olduğu kadar niyet içre niyet söz konusu..bu bir kenara.. kendimizden başlayalım, baktığımız şeye nasıl niye ne niyetle bakıyor ve ne görmek durumunda kalıyoruz..benim ilk gördüğüm vicdanı olan bir insanın (ciğeri mi demeli yoksa) her  hangi bir insanın d...

- hala bu kadar meşgul eden var yani telefonunu? kim o şanslı kişi? hahaha - şekerim senin arayacağını bilsem bütün meşgulleri meşgüle atardım biliyorsun :)) tabi ki var neden olmasın..seviliyorum çok şükür..arkadaşım aradı uzun zaman sonra görüşünce de... - ah neyse..napıyorsun bu akşam.. - blog için yazmayı planlıyorum çayımı aldım odaya geçiyordum.. - ha şu mesele..ne yazacaksın önden spoiler versene.:)) - yok yahu zaten bilmiyorum ne yazacağımı oturunca başına kendi söyler ben yazarım biliyorsun spontane seviyorum :) - bilmem mi..ne yaptın bu ara onu yazarsın..gördüm instada gitmişin bir yerlere yine..anlatsana.. - ya hani geçenlerde yedikuleye gittik ya bizimkilerle..bienal bahane ben asıl orayı mekanı görmek istiyordum..kuleler ve hisar içinde dolaşmak çok ilginç geldi..tarihi doku işte etkiliyor..bienal için Nuruosmaniye camiinin altındaki mahzeni açmışlar diye önce oraya gittik bugün..karanlık tüneller, sarnıç gibi ama değil..ışık ve gölge biraz ama daha çok karanlık..gerilim f...

  Çok kolay ikna olurum sevgili C..bak davetini ve sevgili Neslihan' ın çağrısını duydum ah hadi o zaman deyip geçtim klavyenin başına :)) bu birlikte yazma blogdaşlık eylemi ikizler yeni ayı merkezli olunca, ben zamiri de ikizler burcu üstelik yükselen ikizler olunca, bi dakka burda beni de ilgilendiren bir şeyler var sanırım dememem beklenemez zaten.. merak, yenilik, hareket, konuşma, program, birlikte, coşku eee o zaman Neşe :))  hadi bakalım başlayalım bismillah deyip ne akarsa artık :)  biliyorsun sevgili okur, seviyorum kendime meydan okumaları ve dahi bana meydan okunmasını..niye acaba? sınırlarımı ancak böyle mi zorlamaya cesaret ediyorum ya da tembelliği böyle bir hırs ya da öfkeyle mi aşabiliyorum bilmem..yazmak meselesinden zaten el etek çekemicem belli çünkü buraya yazmasam gidip instagrama yazıyorum oraya yazmasam defterime..bazan de hepsine:)) şimdi böyle bir topluluğa kollektif bilinç olarak dahil olunca ne olacak ben de merak ediyorum çünkü biliyorum çok ...

Aşağıda okuyacağın cümleleri geçen pazar, akşama doğru bir ara yazmaya başladım burada yayınlamak için ama o bile olmadı nedense..kaldı..şimdi geçen haftanın kazası olsun diye yayınlıyorum: "Sevgili okur, gök haritasından mı yer işlerinden m bilmiyorum hevesim kaçtı..anlamını az yada çok yitirdi şu ara şeyler..olur bazan bilirim..sonra yine bir rüzgar eser bu hal de geçer elbet..devri daim var nihayetinde..ama öyle işte...ahvalimden haber budur" sonra hafta geçti üzerinden..güneş doğdu güneş battı..uykular uyuduk rüya belki gördük belki gündüz düşlerinde biraz yorulduk..hayat aşağı yukarı aynı minvalde geçti çoğumuz için yani büyük bir kırılma yada dönüşüm anı yaşamadıysak..her anın minimal dönüşümsel etkilerini atomik yazılım güncellemelerini sezgisel boyutta kıvrım değiştirmelerini göz ardı ettik ya da göze bile değmedi..çünkü göz görmemek içindir...yaşadık velhasıl ölmediysek...haller değişti, değişir yine..geldik bugüne.. instagramdan takip ettiğim sevgili Sevil şöyle bi...

" Aynı genç kadınla daha sonraları arkadaşlık etmeye başladığımızda, bana bir kitap verdi. Dostluk üzerine yazılmış belki de en ilginç metinlerden biri olan Anam Cara: A Book of Celtic Wisdom (Anam Cara: Bir Kelt Bilgeliği Kitabı), ismini Kelt inanışından gelen bir arkadaşlık anlatısından almıştı. Bu inanışa göre kişinin ruhu bedeninin etrafını görünmeyen bir hale gibi sarar. İki kişi derin ve kalıcı bir bağ kurduklarında ruhları birbirine karışır ve her ikisinden de daha güçlü bambaşka bir varlık haline gelir. Her insanın en az bir "Anam Cara"sı yani "ruh yoldaşı" vardır. Esas mesele, karşımıza çıktığında bu dost ruhu tanıyabilmektir. Ruh yoldaşımıza herhangi bir yerde rastlayabiliriz; eşimiz, arkadaşımız, ailemizden biri, ya da kısa bir süre için hayatımıza giren ve zorlu bir geçiş ânında elimizden tutan güvenilir bir rehber olabilir. Her ne şekilde buluşmuş olurlarsa olsunlar, benzersiz ve derin bir yakınlık kuran bu iki ruhun birlikteyken ayrı ayrı olduklar...

gece 00.50 mutfak masasındayım..telefonun müzik uygulaması "ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır" diyen müzeyyen hanımın sesi ile ortamı dolduruyor..hemen ardından en sevdiğim şarkı başlıyor.. şarkı bu .. kahvem sütlü, gecenin bu vaktine uygun..peki kafam bu yazıyı yazmaya uygun mu göreceğiz..aslında çok dolu belki o nedenle bilgisayarı açmaya zorladı beni..yanımda olsaydın bu kadar konuşmaz susar başımı omzuna koyar belki ağlardım..bazen sadece bu yeter çünkü..ama şimdi yalnızım o zaman kelimelere sarılıp ahvalimizden sana anlatmayı bahane ederek kendimize sayıklayalım bakalım neler dökülecek. çok boş görünen çok dolu bir haftaydı bu hafta..eşimin ani gelişen bir ameliyat olma işi çıktı ve onunla ilgili işlemler falan derken yarın inşallah olacak ve dilerim her şey iyi gidecek..dolayısıyla bu haftayla ilgili planlar değişti..oğlum bu hafta askerlik görevi için Amasya' ya gidecek..plan beraber gitmek hatta ufak bir çevre iller gezisi yapmaktı, olmadı..ama ben inşallah b...