Rutin dışı-7

Dün akşam bir film izledim..aslında neredeyse her akşam bir film izlemeye başladım bir süredir..dün akşam izlediğim Smoke(1995) , fotoğraf eğitiminde bahsi geçen önerilen bir filmdi ve hemen izlemek istedim..çok eski zaten izlemeye başlayınca bir zaman ışınlaması yaşayacaksınız :) ve güzeldi, özellikle şu sahne ve müzik lütfen bir bakın..

dün akşam ay tutulmasını bir miktar da olsa seyredebildim. hava ne güzel güz serinliğine döndü iki günde..umarım böyle devam eder..çayımın da tadı daha bir başka oldu sanki bu akşam.

bugün instagram engeli nedeniyle hiç giremedim ve yan yolu da denemedim..bu mesafe iyi geldi açıkcası..merak ettiğim şeyler olsa da olana/olmayana bırakmak kendimi daha rahat hissettirdi..şu da var ki aslında zaten var olmayan bir alanın varlığı ya da yokluğu eşit olmalı..

diğer blogdaşlarımı hepsini okuyorum ama çoğunlukla yorum bırakma sorunu hatası yaşıyorum neden bilmem..şunu farkediyorum ki yine tamamlanmalar elden ele karanfil şeklinde oluyor..hizalanmalar, şifalanmalar, birinin açtığı kapıdan diğerinin ışığı yakması gibi gibi...seviyorum bunu yaşamayı ve büyülü..

az önce dinlediğim bir sohbetten bir cümle paylaşayım gideyim yeni filme doğru..diyor ki anlatan "oğlumun yeni  yürümeye çabaladığı zamanlarda elinde tahta bir kaşık verince daha rahat ve kendinden emin yürüdüğünü fark ettim..yani o kaşığı elinde tutmak onu destekliyordu..."  dedim ki kendime ne çok tutunduğumuzu zannettiğimiz ama sadece elimize/sırtımıza....vs   yük ettiğimiz yanlış destek noktalarımız var kim bilir..öyle değil mi? tahta bir kaşık o, sen onu taşıyorsun anlasa...biliyorum biliyorum vakti gelmeden bela bile gitmezmiş ki bağımlı olduğun hata nasıl bitsin...

neyse çay içelim :)

afiyetle sevgili okur..