ikide bir-5 ve 6

 

Tarih haziranın altısı ..saat sabah 7.40..hava mis gibi bayram neşesinde..güneşli bir cuma gülümsemesi..istanbul mavi günlerinden birinde, keyfi yerinde yani..ve kuşlar şehrimin az da olsa kalan ağaçlarında şükür nameleri dökerek hala varlığın güzelliğine aşk ile hayret etmeye davet ediyor..bazı sabahlar bütün güzellikleri mi üzerine alır?

dün kalemini ve varlığını kıymetli bulduğum sevgili Ayşe'nin yazısı ile  geç kalan ikide bir yazı serisinin beşincisini kaza ettiğimi düşünüyorum..bugün altı sayısının sırrına sığınır aynı yerden devam ederim beni kimse tutamaz :)) yazı aynı zamanda bir tevafuk oldu benim için çünkü kafamda dönen annem ve kızım konuşmalarının göbeğine denk geldi..

salı sabahtan çarşamba akşam saatlerine kadar uzun bir süre yolculuk halinde olmak, hep bir arada olmak ve böylece annem ve kızım hakkında gözlemlerimin yoğunlaşması..ister istemez onları düşünürken kendime doğru yürüdüğüm bir yolda olmak..hala daha bu verimli potadan nasibime düşenleri yakalama hali..bu minvalde düşünceler içindeyim biraz...

annem işin tadını çıkarma noktasında, coşkusunu da paylaşmaktan keyif alarak yaşıyor çoğunlukla..zaten hayatla barışık bir insan..her anı, bir macera içindeymiş gibi biraz tereddütlü, biraz ürkek olsa da yaşamaya gönüllü..kabulde ol diyorlar ya öyle bir hali giyinmiş..her geleni kabulde ve her durumun artılarını eksilerini kucaklamaya kendince ip eğirir gibi eğirip dokumakta ve ortaya çıkandan da memnun olmakta zorlanmıyor..en azından öyle görünüyor.. biraz daha sakin olmasını biraz daha dinlemesini istiyorum bu kesin çünkü eskiden sanki daha öyleydi..ve ben su gibi akardım ona, ne var ne yok anlatırdım..bahsettiğim on ile yirmi yaş arası...aramızda çatışma neredeyse hiç olmadı gibi..bana saygı ve güven duyduğunu ise çok iyi hatırlıyorum..inatçı..kendi doğrusunda sabit ama dayatmıyor, uyumlu..

kızım, yaşama coşkusunu henüz göremediğim için üzüldüğüm bir noktada..belki yaşı diyeceğim ki on beş yaş ergenliğin sıkı evrelerinden ama sanki o öyle...daha soğuk daha sakin..annemden de benden de..çok duygusal ve hassas aynı zamanda çok mantıklı ve kararlı...inat ve kendi doğrularında sabit ve dayatıyor..ona çok saygı duyduğumu, güvendiğimi dahası hayran olduğumu biliyor..öyleyim..çok ilkeli..diğer yandan esneyememesi beni korkutuyor..tabii ki onun için büyük net ve sert laflar etmeye çok erken..daha şekillenme halinde..sıvı bile değil bence gaz hali..yine de netleşen hatlarına dayanarak kabul halinin onda zuhur etmesi epey epey zaman alacak gibi..:)) zaten dığrusu da belki bu..zaten doğru yanlış iyi kötü diye bakmıyorum..gördüğümü yazmaya çalışıyorum..

çok farklı iki bağ arasında olmak kendimi bu ortamın içinde görmek anlamak bilmek..bunlar benim için keyifli konular..ama şimdi uzatmayayım tadı kaçmasın..zira biraz daha yazasım var sanki..burdan devam ederiz belki..

bayram bugün..kutlu olsun..

yakınlaşmak için uzaklaşmak, bağlanmak için bağları kesebilmek gerekiyor belki..

bağlar, yollar, analar, kızlar, kurbanlar, bayramlar...