şarkılar söyle..

Prinç suya konuldu, akşama pilav olmak için kendini hazırlıyor..bostan patlıcanları yuvarlak ve kalın dilimler halinde kesilip suya bastırıldı, az sonra kurulanıp kızartılacak..sonra kıymalı sosla fırına..yemek hazırlıkları evet..şehr-i İstanbulum şahane sıcak günlerinden birini başlattı üzerimize bugün..ama günün olağan akışından, midenin acıkmasından, susamaktan ve dahi diğer malum insani ihtiyaçlardan değil sıcak hiç bir koşulda kaçılamıyor..

dün annem iptal edene kadar bugün planım anne ve babamla buluşup onlara emekli maaşımla yemek ısmarlamaktı..ev hanesi hafta sonu bu hakkını kullandı :) geriye kalanla da artık ay sonuna kadar ....:))) neyse yaa..annem dedi ki çok sıcak olcakmış çıkmayalım hiç..perşembe daha serin o zaman olur mu..olur dedim..oysa o gün için başka plan ihtimalim vardı..öyle işte hayat senin ihtimallerinle diğerinin ihtimalleri arasına salıncak kurup eğleniyor sende şöyle yaptım böyle eyledim diyorsun..derin mevzu bu sıcakda çekilmez geçelim..

tabi bunları mutfak masasında yemek hazırlıklarına mola verip yazdıran biraz da türk sanat müziği dinliyor olmam..yemek yaparken daha çok hoşuma giden sanat müziği dinlemek..bazen de italyanca ya da fransızca şarkılar..sanki mutfağa yani yemek yapma işine daha bir uygunlar...ama sanat müziği başka birşey..hemen daha latif bir ruh haline bürünüyorum..belki böylece elim de lezzetleniyordur kimbilir :)) neyse efendim şu şarkıya takıldım defalarca dinledim daha da dinlerim gibi geliyor..özellikle girişteki taksim offf..sonra kendince sırayla aktı tabi şarkılar..yazmak istedim..kalbim bir şeyler söylemek istedi sanki ya da zihnim..hangisi bilmiyorum..

her gün yastık altından mı nerden çıkıp gelen bu yaşama kuvveti ( eskiden olsa neşesi, iştahı, coşkusu yada şehveti derdim şimdi sadece kuvvet, o da olabildiğince) tutup her şeyin arasında elimizden bizi yine o günün içinden geçiriyor..hani o çok araçlı kalabalık caddede karşıdan karşıya geçirir gibi..o çocuk elimizi tutup biraz sarsak yürüsek de arada boşluklu bir tutuş olsa da arada çekelese bile nihayetinde karşıya geçiren o büyüklerin eli gibi bir el..bildiğimiz şeyler işte yorgunluk ve üzüntü kuyusu ki düşmekle de bitmiyor..acımak da bitmiyor o nedenle..dibi bulunca bitti demekle başlıyor belki ilk sevinç..ordan sonrası başka hikaye çünkü..insan sayfanın çevrildiğini duymaktan mutlu olan bir çok hücreli yahu..ne garip..nerde okudum yada duydum "tahrik ile teskin" arasında geçiyor gün...geçiyor işte...sonra böyle gelip bir blog kenarına suya anlatır gibi anlatmak istiyorsun..:) şarkılar dinliyorum yazılar yazıyorum ve dahi yaşamak için kuvvetimi topluyorum ordan burdan senden ondan ötekinden..küçük küçücük sıradan hayatımda olağanüstü bir çaba oluyor bu bazen..

küçük prenses :) benim küçük gezegenim..(sayfa sayfa yeniden okumaya devam ve yine çok güzel)

öyle işte sevgili okur..

ben mutfaktayım ya sen nerdesin :)