Kitap, hayat, yazmak

Hayatın anlamını sorduğumuz zamanlar vardır. Tüm heybeti, hayran bırakan kavranamayan büyüklüğü ile devran dönüyor. Kum tanesi bile büyük kalıyor orantısal bakışla bizim insan türü olarak boyutlarımız bu alemin heybetinin yanında . Zerre olmak nedir hissedemiyorsak bile tam da öyleyiz.
Hayatın anlamı yani büyük soru olarak boyumu aşıyor biliyorum. Cevabını bulmak şöyle dursun içinde yüzerken elime değen her parçacığında ayrı acziyet ve zevk ve dahi hayret yaşatan bir umman ki nefesim kesiliyor.
Bildiğim diğer bir şey bu büyük sorudan kendi ölçümde daha küçük ama yine derin soruya geçmek gerektiği.
Anlamlı hayat ne ?
Benim hayatımın anlamı ne?
Her kişi buna kendi cevap verebilir.
Hazır bir cevabı yok. Yani seçeneklerden birini işaretlemiyorsun. Kendin ellerinle kalbinle zihninle yaşamın her anı ile onu üretiyorsun.

Bu cevaba giden yollar ve yürüyüş şekilleri de farklı ve çok çeşitli diye düşünüyorum. Soru sormak cevap vermenin\ bulmanın bir yolu mesela. Ayrı ve uzun bir konu bu..

''Hayatın Gizli Hazları'' kitabında güzel sorular ve farklı insanların öyküleri ile birlikte yürüyen cevaplama denemeleri var. Okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Zeldin, kitabın bir bölümünde otobiyografi yazmanın anlamından bence kıymetinden bahseder.
Sıradan insan olarak her birimizin kendi otobiyografisini yazmak önemli.
Ya da kişisel tarihini, günlük hayatını, hayatından çeşitli anların notlarını...Günlük gibi ya da anlık gibi...Geri dönüp bakmak, ileriye doğru elini bakışlarını uzatmak gibi..Suretinin değil siretinin fotoğrafını çekmek gibi. Kendini nasıl  gördüğünü, nasıl hayal ettiğini görmek için güzel bir yöntem. Ayrıca kendi kitabını okumanın bir yolu.Kendi anafikrini, amacını, anlamını üretmenin de.
Sonra illaki 'kitabı çıkmış' insanlar arasına girmen gerekmiyor ki yazmak için, zira o yazdığın defterler ardından gelecek biri için kıymetli bir kıtap olacaktır.
Atalarından böyle bir yazılı kaynak eline geçse kalbin nasıl çarpardı düşünsene.
Sonra hep anlatmak isteyip dinleyici bulamadığın bütün konular önünde sere sere yazabilirsin. Deneyimlenmiş ve demlenmiş bir hayattan geriye kalanlar o kelimelerden sızacak tadını verecek cümlelere, kokunu senin kokunu sesini taşıyacak.
Ne kadar değerli!

Yazmak evet cesaret işi. Ciddi bir yüzleşme. Kolay değil sonra cümle kurmak.
Güzel de olmaz şimdi. Hem kendini yazmak bu canım kurgu değil ki çırılçıplak soyunmak gibi.
Doğru haklısın evet.
Ama değmez mi ? Denesen bilirsin.
Hem belki kendine iyi gelirsin.