ikide bir-10

Akşam yürüyüşünden geldim..kendime güzel bir meyve tabağı yaptım (tabi ki ev ahalisinin kalanı da nasiplendi)..çay zaten demleniyor..sahil cumartesi akşamı olmasından sebep daha da kalabalık ve hareketliydi..ve miss gibi ıhlamur kokusu sarmıştı yine..günlerdir alıyorum bu kokuyu ya..kokusu bile nasıl sakinlik veriyor..

insanları izledim yürürken..biraz denizi biraz çocukları biraz martıları..kulağımdaki müziği durdurup öylece seyrederken her şey ne kadar olması gerektiği gibi yerli yerince ve aslında hayat ne kadar da güzel, sakin ve mutlu bir şeymiş gibi ikna edici geldi..en azından bir müddet...kulaklığı da çıkarıp konuşmalar eklenince ise kargaşası, kaosu ve görünmeyen ama etkileyen o gerginliği kelime kelime akmaya başladı, şükür ki kahkahası, çocuk kıkırdaması, şarkısı da eklendi en güzelinden..yine de her şey yolundaymış gibi bir akşamdı..

bugün sabahtan itibaren hareketli bir gündü aslında..sevgili kuzanlerle toplandığımız o şahane bol konuşmalı kahkahalı ve yemeli içmeli kızlar günümüz vardı..ee elim boş gidilir mi yaptım bir tepsi böreğimi aldım elime koştur gittim..yine iyi geldi ve yine yoruldum..insan konuşmaktan gülmekten ve yemekten de yoruluyor..insan ne zayıf en iyi saydığı şeylerden bile yorulan bir aciz..oradan dönüşte bu kalabalık günün de bir nötürlemesi olması gerektiği için üstümü değiştirip yalnız başıma yürümem şarttı..

yaşadığım bu semti seviyorum..evimi, evimin yerini, yolunu, etrafını, insanlarını seviyorum..aklımda ve kalbimde ikilemler azalacağına artıyor..elbet hepsi birlenmek zorunda değil ama bazı şeyleri birlemem gerekiyor..bunun için biraz daha dinlemem gerek kendimi ve hayatın fısıldadıklarını..bunun için de en çok kullandığım yöntem olan iyice yaklaşıp içine dalmak ve yine mümkün olduğunca uzaklaşıp uzaktan bakmak...sonra bir sessizlik ve sonra konuşmak anlatmak..birine anlatıyorken fark ediyorum kendime söylediğim cevapları çözümleri ya da asıl meseleyi..

öyle işte..