yarım..

Bazı günler yarım bir güne uyanırsın..bilgisayarda yarım kalmış bir işi görürsün, onu bitireyim diye oturursun..yarım kalmış bir mektup vardır mail kutusunda gönderilmemiş bekleyen ona bir kaç cümle daha eklersin ve yine yarım olarak kapatırsın..kim bilir ne zaman gönderilecek belki de hiç...bilmezsin yarım bir karardır verdiğin..kahvaltı hazırlarken çoğu bitmiş bal kavanozunu tamamen boşaltırsın..o sarı süzülen sıvının akmakla akmamak arası hareketinde gözlerin dalar biraz..tereyağının kabını temizler, yenisini açar kabına yerleştiri ve paketi atarsın..elin buzdolabının içinde yarım kalmış yemekleri, parça parça yiyecekleri toparlar..kimisi artık çöpe kimisi yeni haline ya da yeni yerine..kurutma makinası ile aynı anda alarm verir çamaşır makinası..birinden diğerine aktarırken çamaşırları, kuruyanları katlamak ve ütülenecekler yığınına biraz daha malzeme eklemek için yarım bir oturuşla başlarsın işe..çamaşır katlarken yarım kalan cümleler gelir aklına aklından tamamlarsın...bir anıdan bir parça bir sorudan bir kırıntı..hep bir boşluğu olan şeylerdir bunlar..mesela açarsın o hep düzenleyeceğim diye ertelediğin ve içinde kafan kadar karman çorman şeyin bir arada durduğu çekmeceyi başlarsın bir yerinden nerdeyse tamam oluyor derken yine bir alt paragrafa geçmek için seni çağırır hayat..öyle olur bazan..birisine ulaşmak istersin ona söylemek istediğin cümleler vardır yarım yamalak da olsa ama bütün kapıları pencereleri kapatmış gitmiştir..haklıdır ne yapsa yeridir ama kalbin elvermez..omzuna dokunamadığın yarım bir dostluk yanında oturur..hayalet gibi..ona konuşursun..insan bazan bütün bir gün yarım bir hayat yaşar..tamamlamak istediği o kadar şey vardır hatta bazı şeyleri ufak tefek günlük şeyler bile olsa tamamlama sevinci yaşamıştır bundan biraz daha hevesle hayatının başka yarımlıklarına da dokunmak ister..ama işte hayat bu ya olmaz..insan ölürken bile yarım kalmış bir hayatı ardında bırakacaktır..öyle değil mi..kim ben tamam oldum gelsin -the end- diyebilecek tamlıktadır ki..